مطالعه سلامت روانی و عوامل فردی و محله‏ای مؤثر بر آن(مورد مطالعه: شهروندان تهرانی) توکل آقایاری هیر، محمد عباس‏زاده ، فرانک گراوند

مقاله حاضر با هدف بررسی ارتباط بین برخی عوامل فردی و عوامل سطح محله با سلامت روانی شهروندان تهرانی 18ـ45 ساله، به روش پیمایشی و با جمع‏آوری داده از 448 شهروند تهرانی ساکن 25 محله مختلف این شهر با کاربرد روش نمونه‏گیری خوشه­ای چندمرحله­ای انجام یافته است. داده­ها با استفاده از نرم‏افزار SPSS  مورد تحلیل قرار گرفته‏اند. برای بررسی تأثیرات توأمان عوامل سطح فرد و سطح محله، از مدل رگرسیونی دوسطحی در تحلیل‏های چندمتغیره استفاده شده است. براساس نتایج، سطح سلامت روانی پاسخ‏گویان در حد 46/4 (در یک مقیاس 2/1 تا 6 واحدی) و متوسط به بالا بوده و براساس تحلیل‏های دومتغیره، تمام متغیرهای سطح فرد شامل؛ پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی (مثبت)، سن (مثبت) و سبک زندگی سالم (مثبت)، وضع تأهل (به نفع متأهل‌ها) و جنس (به نفع مردان) رابطه معناداری با سلامت روانی پاسخگویان داشته‏اند. نتایج حاصل از برازش مدل دوسطحی (فردـ محله) نشان داد که همه متغیرهای سطح اول، به استثنای سن، تأثیر معنادار خود در مدل نهایی دوسطحی را حفظ کرده‏اند. شرایط اجتماعی مساعد در سطح محله نیز با کنترل اثر متغیرهای سطح اول، به‌شکل مثبت و معناداری بر سلامت روانی پاسخگویان تأثیر گذاشته است. متغیرهای سطح فرد 23/13 درصد و متغیرهای سطح محله 89/33 درصد از واریانس سلامت روانی را به‌ترتیب در سطوح اول و دوم مدل دوسطحی تبیین کرده‏اند.